ដង្កូវនោះ ។ ក្អែកថា ពេលនេះ មានលាភបានដង្កូវស៊ីអញ ក៏ហើរទៅជិតដង្កូវ ។ ដង្កូវក្រឡេកឃើញក្អែកក៏នឹកថា អាក្អែកនេះ ខ្លួនខ្មៅ ចិត្តឃោរឃៅ នឹងចឹកអញស៊ីអញឥឡូវហើយ ។ ដង្កូវសួរក្អែកថា មករកអ្វីដែរបងក្អែក? ។ ក្អែកប្រាប់ទៅដង្កូវវិញថា អញមកស៊ីដង្កូវឯង ។ ដង្កូវថា បើបងចង់ស៊ីខ្ញុំ លុះតែក្អែកឯង រកប្រស្នាខ្ញុំអោយឃើញសិន , បើរកប្រស្នាខ្ញុំមិនឃើញ ស៊ីខ្ញុំមិន មាននិទានមួយថា សត្វដង្កូវកំពុងតែស៊ីស្លឹកឈើ ក៏មានសត្វក្អែកមួយហើររកចំណីទៅប្រទះនឹងបានទេ ។ ក្អែកសួរថា ប្រស្នាដង្កូវឯងយ៉ាងដូចម្ដេចសួរមកចុះអញនឹងរកឲ្យឃើញ ។ ដង្កូវសួរទៅក្អែក ដូចមានតទៅនេះ :
១ ដូចម្ដេច ដែលគេហៅថា ផ្អែមជាងគេបំផុត ?
២ ដូចម្ដេច ដែលគេហៅថា ជូរចត់ជាងគេបំផុត ?
៣ ដូចម្ដេច ដែលគេហៅថា ស្អុយជាងគេបំផុត ?
៤ ដូចម្ដេច ដែលគេហៅថា ក្រអូបជាងគេបំផុត ?
កាលបើ ក្អែក បានឮដង្កូវសួរប្រស្នាទាំង៤បទនេះហើយ មានសេចក្ដីត្រេកអរជាទីបំផុត ក៏ស្រែកហ៊ោកញ្រ្ជៀវលេង ដោយគិតថា ប្រស្នាដង្កូវទាំង៤បទនេះ អញមុខជារកឃើញឥឡូវហើយ នឹងបានស៊ីដង្កូវនេះមិនខាន ទើបក្អែកឆ្លើយដោះស្រាយប្រស្នាដូចមានតទៅនេះ ។
១ ដែលគេហៅថាផ្ងែមនោះ គឺមានស្ករ និងឃ្មុំ ផ្អែមជាងអ្វីទាំងពួង ។
២ ដែលគេហៅថាជូរចត់នោះ គឺមានម្ជូរក្រូចឆ្មារ, អម្ពិល, ម្ជូរសណ្ដាន់, ម្ជូរក្រសាំង, និងទឹកខ្មេះ ។
៣ ដែលគេហៅថាស្អុយជាងគេនោះ គឺអាចម៍ និងគម្រង់ខ្មោចសត្វទាំងពួង ។
៤ ដែលគេហៅថា ក្រអូបជាងគេនោះ គឺផ្ការំដួល ផ្កាម្លិះ និងទឹកអប់ ។
៥ ក្អែកបានដោះស្រាយប្រស្នាទាំង៤បទនេះ ប្រាប់ទៅដង្កូវ ។ ដង្កូវថា បងក្អែក ដោះប្រស្នានេះមិនត្រូវទេ ។ ក្អែកក៏ដាក់មុខស្រងូត និយាយទៅដង្កូវវិញថា បើដង្កូវឯងថាខុស សុំឲ្យដង្កូវប្រាប់ប្រស្នានេះមកអញឲ្យបានដឹងផង ។ ដង្កូវប្រាប់ទៅក្អែកវិញថា ប្រាប់បាន តែក្អែកឯងកុំស៊ីខ្ញុំ ទើបខ្ញុំប្រាប់ ។ ក្អែកថា ឲ្យតែប្រាប់ចុះ អញមិនស៊ីដង្កូវឯងទេ ។ លុះបានខសន្យាព្រមព្រៀងគ្នាយ៉ាងហ្នឹងហើយ, ដង្កូវក៏ដោះស្រាយប្រស្នាប្រាប់ទៅក្អែក ដូចមានពាក្យតទៅនេះ :
១ ដែលគេហៅថា ផ្អែមនោះ មិនមែនផ្អែមស្ករទឹកឃ្មុំនោះទេ គឺផ្អែមពាក្យសម្ដី ដែលនិយាយទៅមករកគ្នា ដោយពាក្យពិរោះស្មោះត្រង់រកគ្នា, នេះហើយហៅថា ផ្អែមជាទីបំផុត ។
២ ដែលគេហៅថា ជូរចត់នោះ មិនមែនជូរចត់អម្ពិល សណ្ដាន់ ក្រូចឆ្មារ ទឹកខ្មេះនោះទេ គឺពាក្យផរុសវាទ ឃោរឃៅ ឥតគួរ ឥតសម ដែលនិយាយកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក, នេះហើយហៅថា ជូរចត់លើស ជូរចត់អ្វីទាំងពួង ។
៣ ដែលគេហៅថា ស្អុយនោះ មិនមែនស្អុយអាចម៍ ឬស្អុយគម្រង់នោះទេ គឺស្អុយកេរ្ត៍ ស្អុយឈ្មោះ ដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ក្នុងលោក , នេះហើយហៅថា ស្អុយច្រាសខ្យល់ ។
៤ ដែលគេហៅថា ក្រអូបនោះ គឺមិនមែនក្រអូបក្លិនផ្កា ឬទឹកអប់នោះទេ គឺក្រអូបកេរ្ត៍ឈ្មោះ ដែលប្រតិបត្តិល្អ, នេះហើយហៅថា ក្រអូបជាងគ្រឿងក្រអូបទាំងពួង ។
ក្អែកបានស្ដាប់ប្រស្នាទាំងនេះហើយ ឈប់ស៊ីដង្កូវ ហើយក៏ហើរចេញទៅដោយក្តីអៀនខ្មាស។
0 comments: